| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: coarto, coartas, coartavi, coartatum, coartāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = restringere, (eng) = get narrower, narrow, take in, contract, shrink, restrict, limit,   (esp) = encoger, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego coarto tu coartas ille coartat nos coartāmus vos coartātis illi coartant | Yo encojo Tu encoges El/Ella/Eso encoge Nosotros encogemos Vosotros encogéis Ellos/Ellas/Esos encogen |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego coartābam tu coartābas ille coartābat nos coartabāmus vos coartabatis illi coartābant | Yo encogía Tu encogías El/Ella/Eso encogía Nosotros encogíamos Vosotros encogíais Ellos/Ellas/Esos encogían |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego coartavi tu coartavisti, coartasti... ille coartavit nos coartavĭmus vos coartavistis, coartastis... illi coartavērunt, coartarunt, coartavere... | Yo encogí Tu encogiste El/Ella/Eso encogió Nosotros encogimos Vosotros encogisteis Ellos/Ellas/Esos encogieron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego coartavi tu coartavisti, coartasti... ille coartavit nos coartavĭmus vos coartavistis, coartastis... illi coartavērunt, coartarunt, coartavere... | Yo he encogido Tu has encogido El/Ella/Eso ha encogido Nosotros hemos encogido Vosotros habéis encogido Ellos/Ellas/Esos han encogido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego coartavĕram, coartaram... tu coartavĕras, coartaras... ille coartavĕrat, coartarat... nos coartaverāmus, coartaramus... vos coartaverātis, coartaratis... illi coartaverant, coartarant... | Yo había encogido Tu habías encogido El/Ella/Eso había encogido Nosotros habíamos encogido Vosotros habíais encogido Ellos/Ellas/Esos habían encogido |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego coartavi tu coartavisti, coartasti... ille coartavit nos coartavĭmus vos coartavistis, coartastis... illi coartavērunt, coartarunt, coartavere... | Yo hube encogido Tu hubiste encogido El/Ella/Eso hubo encogido Nosotros hubimos encogido Vosotros hubisteis encogido Ellos/Ellas/Esos hubieron encogido |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego coartavĕram, coartaram... tu coartavĕras, coartaras... ille coartavĕrat, coartarat... nos coartaverāmus, coartaramus... vos coartaverātis, coartaratis... illi coartaverant, coartarant... | Yo había encogido Tu habías encogido El/Ella/Eso había encogido Nosotros habíamos encogido Vosotros habíais encogido Ellos/Ellas/Esos habían encogido |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego coartābo tu coartābis ille coartābit nos coartabĭmus vos coartabĭtis illi coartābunt | Yo encogeré Tu encogeras El/Ella/Eso encogerá Nosotros encogeremos Vosotros encogereis Ellos/Ellas/Esos encogerán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego coartavĕro, coartaro... tu coartavĕris, coartaris... ille coartavĕrit, coartarit... nos coartaverĭmus, coartarimus... vos coartaverĭtis, coartaritis... illi coartavĕrint, coartarint... | Yo habré encogido Tu habrás encogido El/Ella/Eso habrá encogido Nosotros habremos encogido Vosotros habréis encogido Ellos/Ellas/Esos habrán encogido |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego coartem tu coartes ille coartet nos coartēmus vos coartētis illi coartent | Yo encoja Tu encojas El/Ella/Eso encoja Nosotros encojamos Vosotros encojáis Ellos/Ellas/Esos encojan |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego coartārem tu coartāres ille coartāret nos coartarēmus vos coartarētis illi coartārent | Yo encogiera Tu encogieras El/Ella/Eso encogiera Nosotros encogiéramos Vosotros encogierais Ellos/Ellas/Esos encogieran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego coartavĕrim, coartarim... tu coartavĕris, coartaris... ille coartavĕrit, coartarit... nos coartaverĭmus, coartarimus... vos coartaverĭtis, coartaritis... illi coartavĕrint, coartarint... | Yo haya encogido Tu hayas encogido El/Ella/Eso haya encogido Nosotros hayamos encogido Vosotros hayáis encogido Ellos/Ellas/Esos hayan encogido |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego coartavissem, coartassem... tu coartavisses, coartasses... ille coartavisset, coartasset... nos coartavissēmus, coartassemus... vos coartavissētis, coartassetis... illi coartavissent, coartassent... | Yo hubiera encogido Tu hubieras encogido El/Ella/Eso hubiera encogido Nosotros hubiéramos encogido Vosotros hubierais encogido Ellos/Ellas/Esos hubieran encogido |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego coartārem tu coartāres ille coartāret nos coartarēmus vos coartarētis illi coartārent | Yo encogería Tu encogerías El/Ella/Eso encogería Nosotros encogeríamos Vosotros encogeríais Ellos/Ellas/Esos encogerían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego coartavissem, coartassem... tu coartavisses, coartasses... ille coartavisset, coartasset... nos coartavissēmus, coartassemus... vos coartavissētis, coartassetis... illi coartavissent, coartassent... | Yo habría encogido Tu habrías encogido El/Ella/Eso habría encogido Nosotros habríamos encogido Vosotros habríais encogido Ellos/Ellas/Esos habrían encogido |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| coarta coartate Futuro coartato coartato coartatote coartanto | encoge encoged ve a encoger vaya a encoger id a encoger vayan a encoger |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| coartāre | encoger |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| coartavisse, coartasse... | haber encogido |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| coartaturum esse, coartaturam esse, coartaturum esse, coartaturos esse, coartaturas esse, coartatura esse... | ir a encoger |
| GERUNDIO | |
| coartandi, coartando, coartandum, coartando... | de encoger a encoger para encoger por encoger |
| SUPINO | |
| coartatum | encoger |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que encoge |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.coartans Gen.coartantis Dat.coartanti Acc.coartantem Voc.coartans Abl.coartante, coartanti... | coartantes coartantium coartantibus coartantes coartantes coartantibus |
| Feminina | |
| Nom.coartans Gen.coartantis Dat.coartanti Acc.coartantem Voc.coartans Abl.coartante, coartanti... | coartantes coartantium coartantibus coartantes coartantes coartantibus |
| Neutro | |
| Nom.coartans Gen.coartantis Dat.coartanti Acc.coartans Voc.coartans Abl.coartante, coartanti... | coartantia coartantium coartantibus coartantia coartantia coartantibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de encoger |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.coartaturus Gen.coartaturi Dat.coartaturo Acc.coartaturum Voc.coartature Abl.coartaturo | coartaturi coartaturorum coartaturis coartaturos coartaturi coartaturis |
| Feminina | |
| Nom.coartatura Gen.coartaturae Dat.coartaturae Acc.coartaturam Voc.coartatura Abl.coartatura | coartaturae coartaturarum coartaturis coartaturas coartaturae coartaturis |
| Neutro | |
| Nom.coartaturum Gen.coartaturi Dat.coartaturo Acc.coartaturum Voc.coartaturum Abl.coartaturo | coartatura coartaturorum coartaturis coartatura coartatura coartaturis |
| - Conjugación completa di coartari Forma pasiva |